وزیر امور خارجه آلمان که برای انجام گفت وگوهایش در ایران به سر می برد، محو معماری کاخ مرمر شده و چنددقیقه ای فارغ از گفت وگوها و بحث های سیاسی با آینه کاری ها، کاشی کاری ها و ظرافت های هنر ایرانی در این بنا تنها شده است. از این کاخ مدتی به عنوان مقر کمیته انقلاب اسلامی استفاده می شد. در میانه های دهه 70 محل مجمع تشخیص مصلحت نظام و پس از پایان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، تاکنون محل دفتر او بوده است. در زمان ساخت این کاخ، اهمیتش برای میرپنج به حدی بود که بهترین معماران آن روزگار را گردهم آورد و از استاد لرزاده خواست که گنبدی شبیه به گنبد مسجد شیخ لطف الله بر بالایش بسازد. نهایت آن همه سخت گیری در انتخاب مصالح و ساخت این کاخ، امروز وزیر امور خارجه آلمان را مسحور خود کرده اما سوال اینجاست که ایرانی ها در طول نیم قرن اخیر چندبار فرصت بازدید از آن را پیدا کرده اند؟ نگاهی به کاخ های مهم دنیا که عموما کارکرد سیاسی داشته یا دارند حکایت از آن دارد که در بسیاری از آنها روی عموم مردم باز است و حتی توریست ها نیز می توانند از آن بازدید کنند؛ کاخ هایی چون کاخ باکینگهام در لندن، قصر نوی شوان شتاین در جنوب آلمان، کاخ رویال پالاس در مادرید و حتی کاخ سفید در آمریکا قابل بازدید از سوی علاقه مندان هستند اما کاخی که در سال 1357 به فهرست آثار ملی کشور درآمده و دو سال پیش از انقلاب نیز از کاخ به موزه بدل شده، هنوز این فرصت را پیدا نکرده است تا درون بی نظیر و سرشار از هنر ظریف ایرانی- اسلامی خود را به ایرانی ها عیان کند.