قصه انتقال آب از کیلومتر ها آن طرف تر به تهران شنیدنی است. آبی که کیلومترها راه می پیماید و با هزار رنج و مشقت وارد لوله های شهری و خانگی می شود. برفاب های البرز 70 کیلومتر می پیمایند و از کوهستان های پر برف تا حوضچه های تصفیه خانه تهران راه درازی در پیش می گیرند.

زمانی عکس یک سد پشت اسکناس های 10 و 20 ریالی دهه 40 بود. این سد آنقدر برای تهرانی ها خوشایند بود و به آن می نازیدند که تا سال ها عکسش را می شد در خانه و مغازه هایشان هم دید. وقتی کلنگ سد امیر کبیر زده شد، هنوز بسیاری از مردم از آب چشمه و قنات هایی بهره می بردند که برای استفاده از برخی از آنها باید پول می پرداختند و نمونه اش هم همین قنات محله سرچشمه.