اعتماد| اسمش شاهین است. 20 سالش تازه تمام شده. لباس های زیتونی رنگ بی رنگ و روی زندان به تنش زار می زند. هیچ کس شاید باور نکند این پسرک همانی است که در 16 سالگی چاقو به دست گرفته و به جان آدم ها افتاده. گاهی می خواهد همه چیز را تمام و کمال تعریف کند و با همه وجود از خودش دفاع کند اما سکوت ناگهانی اش یکسره حرف های دلش را می گویند. چشم هایش بی حرف روایتگر جدال درونی اش است. سرش را پایین می اندازد و می گوید: «سال 89 مردم، فیلم زورگیری من را زیر پل امین حضور گرفتند و پلیس خیلی زود با استفاده از آن من و دوستم میلاد را شناسایی و دستگیر کرد.» مثل همه متهم ها بارها و بارها داستان واقعه را می گوید و