دهداری انسان بسیار وارسته ای بود وعلاوه بر اینکه از بعد فنی بسیار مربی کاربلدی به حساب می آمد در بعد معنوی هم انسانی اخلاق مدار بود. وی همچنین به نظم و انضباط خیلی اهمیت می داد و همین خصوصیات او باعث شد لقب معلم اخلاق را به او بدهند. وی انسان با اراده ای بود که هیچ وقت زیر بار حرف زور نرفت، من از نزدیک دهداری را می شناختم و با هم ارتباط داشتیم، همه از ماجرای استعفای بازیکنان تیم ملی برای زمین زدن این مرد بزرگ با خبر هستند اما دهداری با دعوت از بازیکنان جوان توانست یک تیم ملی دیگر تشکیل دهد که همان بازیکنان در آینده تبدیل به ستاره های فوتبال کشور شدند، بعد از آن رئیس فدراسیون عوض شد و محمد علی مرتضوی رئیس فدراسیون شد و بر سر برگرداندن بازیکنان استعفا داده به تیم ملی با دهداری به مشکل خوردند و چون دهداری انسانی بود که هیچ وقت دست از عقاید خود نمی کشید، زیر بار آن خواسته نرفت و مرتضوی چون می دانست اگر دهداری بماند حاضر نخواهد شد از بازیکنان مستعفی استفاده کند او را برکنار کرد. پس از آن من به عنوان مربی انتخاب شدم و چون ارتباط خوبی با دهداری داشتم برای رخصت گرفتن از وی و کسب اجازه پیش او رفتم که مرحوم دهداری با روی خوش من را پذیرفت و به من گفت من با این فدراسیون کاری ندارم اما اگر هر کمکی از دست من بر بیاید برای تو انجام می دهم و برای من آرزوی موفقیت کرد.