نصیحت به غلومی
شاخ شمشاد بابا، خوش قد و بالاغلومی! پسرم، قند عسل، شهد و مربا، غلومی!
نیمکت 3 کلاس ده سری «آ» غلومی!
عین اون بازیگر صداوسیما غلومی!
با کت و شلوار من، یه پارچه آقا غلومی!
گوش بده به پند من عزیز بابا غلومی!
***
هی نگی دنیا فقط درد و بلاو غم داره
عینک سیاتو بردار بابا، شادی هم داره
عرصه رقابته، هزار تا پیچ و خم داره
هر کسی یه ذره قابلیت و جنم داره،
می کشه خودش رو تا اون بالابالاغلومی!
گوش بده به پند من عزیز بابا غلومی!
***
هر کی بی اراده شه، اسیر صد تا غم میشه
با اراذل می شینه، را به را متهم میشه
یا شبا با چن تا لات و لوت یه جایی جم [ع] میشه
زبونم لال اسیر شیشه و دود و دم میشه
تو مسیر زندگی می افته از پا غلومی!
گوش بده به پند من عزیز بابا غلومی!
***
عمرشو طعمه رنج و نامرادی می کنه
بعد مصرف کارای غیر ارادی می کنه
تو عروسی گریه های غیرعادی می کنه
وسط مجلس ترحیم یهو شادی می کنه
دیگه کاملامیشه ضایع و رسوا غلومی!
گوش بده به پند من عزیز بابا غلومی!
***
زندگی اش دود شده، سر به سر پر از فلاکته
تو خماری دائما آه می کشه که: «قسمته!»
نمی دونه قسمت هر کی به قدر همته
اگه حالی شه که این رمز موفقیته،
می تونه خلاص شه از چنگ هیولاغلومی!
گوش بده به پند من عزیز بابا غلومی!