وحدت به مفهوم همفکری و هم افزایی نیروهاست، در خدمت حق باشد یا باطل، برای مصلحت عامه باشد یا در خدمت منافع خواص. وحدت و الفتی که امیر مومنان(ع) مفهوم آن را از پیامبر اعظم(ص) می گیرد و به آن پایبند می ماند - ولو با خون دل خوردن- غیر از وحدت و ائتلافی است که امویان با اصحاب سقیفه، و طلحه و زبیر با ولید و مروان و یا معاویه با عمرو عاص تدارک کردند. جبهه مومن و انقلابی حتی اگر خصم و معارض نداشت، باز هم برای ادای تکلیف های سنگین نیازمند همدلی و الفت بود چه رسد به اینکه در مقابل خود معارضه جبهه استکبار را شاهد است و با نقش آفرینی و تفرقه افکنی جریان های آلوده دست و پنجه نرم می کند. دیدبانی صحنه پیش