خیلی بد است که یک کشور، دائم به خاطر اخبار قتل، اعدام، حمایت از تروریسم، بمباران مردم غیر نظامی،سقوط جرثقیل روی سر زائران و مرگ هزاران زائر دیگر به دلیل سوء مدیریت [در خوشبینانه ترین منظرش!] اسمش سر زبان ها بیفتد. بدتر از آن این است که مدیریت این کشور دست کسانی باشد که فکر کنند دارند کارهای خیلی خوبی می کنند و منتظر دریافت نشان لیاقت، هم از مردم دنیا و هم عرش الهی باشند؛ یعنی این میزان عبور از معیارهای انسانی اگر در مورد هر کشور دیگری اتفاق افتاده بود، تا به حال، سازمان ملل با نیروهای چندملیتی اش دخالت می کرد اما پول نفت دارد از حکام این کشور محافظت می کند. هر روز خبر تازه ای از عربستان می رسد که با حکومت سعودی ها بر این کشور، گره خورده یک روز اعلام می کنند که قرار است یک اسب مسابقه 12 میلیون دلاری را به دلیل اعمال خلاف شرع گردن بزنند، روز دیگر تمام مسلمانان دنیا غیر از آنهایی که در فرقه آل سعود هستند، خون شان حلال می شود و به تازگی هم که حکم اعدام یک شاعر فلسطینی را اعلام کرده اند به خاطر شعرهایش. اشرف فیاض شاعر فلسطینی در این باره به گاردین گفته: «آنها مرا به خداناباوری متهم کردند و تفکراتی تخریب کننده در این باره را در جامعه منتشر کردند. شعرهای من درباره خود من به عنوان یک آواره فلسطینی است.» این حکم آخر منجر به انتشار نامه ای با امضای شاعران سرشناس جهان شده که در آن آمده: «این یکی از آخرین نمونه های عدم تحمل آزادی بیان از سوی پادشاهی سعودی و فشار فزاینده آزاداندیشان در این کشور است.»