انسان امروزی انسانیست نو: انسان نو، انطباق پذیر، مستقل، کارآمد و معطوف به برنامه ریزی بلندمدت است، جهان را تغییرپذیر می داند و بالاتر از همه، نسبت به توان خود برای ایجاد تحول و دگرگونی اطمینان دارد. به همین دلیل آخر است که مشتاق و علاقه مند به مشارکت سیاسی است، در برابر، انسان سنتی: نگران، بدگمان، عاری از بلندپروازی، متمایل به نیازهای آنی، قضا و قدری و محافظه کار است.

اگر می بینیم قدرت اقتصادی در جوامع شرق آسیا دنیاگیر شده و مازاد تراز تجاری شان ابرقدرت ها را به زانو درآورده است به این خاطر است که افراد در همه سطوح عمیقا به سلسله مراتب اجتماعی احترام می گذارند. اهداف ملی و گروهی را بر