اگزیستانسیالیسم، یکی از مهم ترین دغدغه هایی است که در شعر و مستند فروغ دیده می شود. شاید بتوان فروغ را اگزیستانسیالیست ترین شاعر معاصر ایران دانست. شاعری که به مفهوم «مرگ» توجهی خاص دارد، تمرکز به این مفهوم در فهم شعر فروغ اثر دارد. درونمایه شعر فروغ «وجودی» است، او دایما در حال کشف وجود در عناصر مختلف است، از اشیا گرفته تا طبیعت. اینجاست که به کشف خود می رسد و دست بر قضا چون زن است اشعارش در قسمت هایی به کشف وجودی زن نزدیک تر می شود. اما در قسمت هایی اشعاری را از فروغ می خوانیم که اگر ندانیم شاعر او یک زن است گمان می بریم آنها را مردی سروده است: نوعی نگاه تمامیت خواهی از جهان در آنها دیده می