در بزنگاه تاریخی انقلاب احساس کردم که باید کاری انجام شود که در تاریخ به یادگار بماند. آن زمان کارگردان وزارت فرهنگ و هنر بودم. به این فکر کردم که در زمان نخست وزیری دکتر مصدق یا از کودتای 28 مرداد فیلم و عکس چندانی در دست نیست. مثلا شاید در حد تصویری که دکتر مصدق با شاه دست می داد، در اختیار بود و حیف است که از یک واقعه مهم تاریخی سند تصویری نداشته باشیم. با وجود ساواک و حکومت نظامی، کمتر کسی این خطر را می پذیرفت، اما ملتی برای آزادی به پا خاسته بود و اگر هزار دوربین هم در اختیارمان بود، نمی توانستیم قیام ملتی را به تصویر بکشیم که برای آزادی به پیشواز مرگ رفته بود. نام فیلم هم از همین جمله آمد: «برای آزادی». ساخت این فیلم را وظیفه خودم می دانستم. البته تا سال ها بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این فیلم به طور کامل از تلویزیون پخش نشد؛ تا اینکه از چند سال گذشته به شکل مرتب روی آنتن رفت و البته تلویزیون حق پخش این فیلم را هیچ گاه به من پرداخت نکرد. «برای آزادی» از جمله مستندهای برتر دنیاست و من هم وظیفه خودم را برای ثبت یک واقعه مهم تاریخی انجام دادم.