یک صبح دیگر از راه رسیده...، صدای زنگ گوشی همراه این خبر را می دهد. تا که از خواب بیدار شدی، چای ساز را روشن می کنی و بعد چند تکه نان داخل توستر [نان جزغاله کن!] می گذاری. درحالی که یک فنجان چای دم کشیده و نکشیده را در دستت داری [یا قهوه فوری] به طرف لپ تاپت [رایانه روزانویی] خیز برداشته و روشنش می کنی. گاهی فنجان چای [یا همان قهوه فوری] را به صورتت و زیر چشمان پف کرده و هنوز نیمه خواب آلودت می چسبانی، بلکه خواب از سرت بپرد و بتوانی ایمیل هایت [پست الکترونیکی هایت] را چک [بررسی] کنی... این معمولاشروع یک روز عادی، از زندگی مدرن [!] امروزی اکثر ماست.