جوانی دم دکه روزنامه فروشی نشسته و صفحات آگهی های روزنامه همشهری را بالاو پایین می کند. صدای اعتراض مرد دکه دار را که می شنود پول را می دهد و با صفحات آگهی ها برمی گردد سر کارش، کمی آن طرف تر. بساطش را که روسری های رنگی اما کم تعداد است، مرتب می کند و بعضی ها را از نو تا می زند و دوباره سراغ آگهی های استخدام روزنامه می رود.

اسمش محمد است و 22ساله. می گوید برای انتخاب رشته تحصیلی، رشته ای کاربردی را انتخاب کرده بود: تربیت بدنی. می گوید فکر می کرده لیسانسش را که بگیرد، معلم ورزش شدن روی شاخش است. اما تربیت بدنی خواندن هم امکانی برای او برای راه یابی به بازار کار به همراه نداشت. دوسالی می