برجام یک آشتی با جامعه بین الملل و حاضر شدن سر میز مذاکره بود. مذاکراتی که توانست محدودیت ها را بردارد و نخستین شوک مثبت اقتصادی را بر کشور وارد کند. برجام در بهبود وضعیت اقتصادی ایران اثر مثبتی داشت و خوشبختانه توانست برخی از شاخص های اقتصادی از جمله بورس را به سمت بهبود هدایت کند. حال در برجام 2 که رئیس جمهوری از آن صحبت کردند در حقیقت قرار است شوک مثبت دوم اتفاق بیفتد. بر این اساس سیاست های اقتصاد داخلی به گونه ای خواهد بود که رفع تحریم ها بتواند اثرات مثبت خود را بر اقتصاد بر جای بگذارد. از این رو توصیه می کنم که در مسیر جدید، چالش هایی که دولت قبل ایجاد کرده حل شود. مهم ترین آن هدفمندی یارانه ها است. این قانون به دلیل اجرای نادرست باعث شد که نرخ تورم بیش از 40 درصد شود. از این رو دولت یازدهم در برجام 2 باید وضعیت هدفمندی یارانه ها را مشخص و تمام کم و کاستی هایی که این بخش دارد را حل کند، نکته دیگر نوسازی صنایع است. بواسطه حل شدن تحریم ها بخشی از پول های بلوکه شده آزاد می شود لذا توصیه می کنم که دولت برای هدایت این پول ها به سمت صنایع اقدام کند. یکی از اقدام های مثبتی که دولت در دوران پسا برجام انجام داد خرید هواپیماهای نو بود لذا ادامه این مسیر در سایر بخش ها می تواند تاثیر مثبتی بر رشد اقتصادی کشور بگذارد. یکی از دلایلی که باعث شده راندمان واحدهای صنعتی کاهش پیدا کند فرسوده و قدیمی بودن ماشین آلات است بدین جهت دولت باید کمک کند تا بنگاه های قدیمی بازسازی شود و بتوانند بر اساس ظرفیت تولید خود کار کنند. نکته دیگر آنکه تسهیلات بانکی باید به سمت تولید برود. درست است که بانک ها وعده دادند که منابع خود را در راستای حمایت از تولید کنندگان سوق خواهند داد اما باید چنین امری عملیاتی شود. اگر صنعت، کشاورزی و خدمات حرکت کند اقتصاد ایران با روزهای خوبی مواجه خواهد شد. طبق نظریه ادوار تجاری ایران در شرایط رکود نیست. اگر رکود بود نرخ های اقتصادی منفی شده بودند اما می بینیم که اعداد همه مسیر رشد و سربالایی را طی می کنند لذا دولت شرایط خوبی دارد که اقتصاد را به سمت جهش هدایت کند. بدین جهت به هیچ عنوان موافق نیستم که می گویند دولت باید از رکود خارج و به سمت رونق برود.