بحث داغ انتخابات در میان است. «بسی دل ها به سوی کرسی گشته مایل»، تعداد آن اندک و هواخواه فراوان است: «شهر را گویی نفس در سینه پنهان است»، یکی را آرزوی غنودن زیر کرسی و آن دگر خواهان نشستن بر کرسی پارلمان است. اگر خواهیم بیاساییم دمی زیر کرسی، اکنون که فرا رسیده زمان انتخابات، نه دوران کین است و نه زمان قهر و سر در گریبان است.

رقیب خواهد از ما قهر و سکوت، چون او برای نشستن بر کرسی مجلس، در فغان است. به نخستین آدینه روز اسپندگان رویم سوی صندوق انتخابات هر دو مجلس، که نام آن شورا و خبرگان است. بنویس همه افراد لیست اصلاح طلبان و اعتدال که این اولین گام و هر دو (اصلاح و اعتدال) مشی خردمندان است. جدا مکن از آن سی (30) و شانزده نفر (16) که فعلامسکن و بعد درمان است: ضرورت امروز و رمز پیروزی، در انتخاب همه آنان است.

این را گفتم هموطن که ما را پیمان با سید اردکان است. نگویم که آنان همه هستند بی نقص و عیب، ولی این تکلیف ما و تعهد بعدی آنان است. ما ز آنان نخواهیم جز سرفرازی ملک و ملت، که نشود تباه آبرو و ثروت، چون این خواست همه ایرانیان است، باز هم نگو، بهترین راه سر در گریبان است.

خلق عاقل و بالغ و رشید، بی نیاز از پند و اندرز، گریزان از حیله و فریب دیگران است: همی خواهیم ایران آزاد و آباد، نباشد اندر آن هر گونه اختلاف و تبعیض، بهره ور شوند همه مناطق و اقوام ایران زمین از عدالت و آزادی، اجرا شود بی کم و کاست قانون اساسی، همه بهره مند شوند از عدالت اجتماعی، شریک باشند در اداره امور سیاسی.

دو کلام هم گویم با همشهریان کرد در تهران، هست در میان آن دو لیست کسان فراوان که خواهند حقوق مساوی برای ایرانیان، خواه ز تهران و خواه ز کردستان. مبادا نویسی نام کسان که فردا شوی پشیمان: این را گفتم که نگویند قهر کرده و خودش را بی بهر کرده: چون گویی این گزینم یا آن، خود دلیل است که داری اختیار: جست وجو کنی بهتر را یابی، یافتن بهترین، سودایی است دور بسیار.