آرشیو سه‌شنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۴، شماره ۳۴۸۵
صفحه آخر
۱۶

فلاش بک

کسایی که پشت سر هم یه فیلم رو دوبار تماشا میکنن به نظر آدمای عجیبی میان... اما این احساسیه که نمیشه به همه توضیحش داد... وقتی هنوز شخصیت های یه فیلم تو ذهنت زنده ان و دارن نفس میکشن، می تونی روی پرده به چشم هاشون خیره بشی... میتونی باهاشون حرف بزنی... میتونی سرنوشتشون رو تغییر بدی... این طوری میتونی واقعیت رو به شکل خواب و رویا بازسازی کنی... می تونی توی صندلی سینما فرو بری... لحظه ای که چراغ ها خاموش میشه، معجزه اتفاق می افته... درست تو لحظه ای که حس می کنی هیچ راهی برای فرار باقی نمونده. مهم فقط اینه که با همه توانت ادامه بدی... همه چی درست از همین جا شروع میشه.

اینجا بدون من- بهرام توکلی