اقتصاد مقاومتی در معنای ایجابی، الگوی علمی متناسب با نیازهای کشور و روشی برای مقابله با تحریم ها و استحکام بنیه درونی نظام است و در معنای سلبی، جلوگیری از هدررفت منابع و پیشگیری از اتلاف توان و استعدادهای کشور است. این مفهوم به معنای تشخیص حوزه های فشار و تلاش برای بی اثر کردن آنها و از طرفی افزایش قدرت درونی و تبدیل تهدیدها به فرصت است.

اقتصاد مقاومتی رویکردی کاملافعالانه و پیش رونده است و به هیچ وجه منفعلانه و درونگرا نیست بلکه درون زا و برونگراست. به بیان دیگر، اقتصاد مقاومتی ضمن تکیه بر توان و ظرفیت های بومی، با اقتصاد جهانی ارتباط محکم برقرار می کند و به هیچ وجه منزوی و ریاضت زده نیست، بلکه درصدد پایدار کردن اقتدار معطوف به آینده نظام است و در تقابل با اقتصاد وابسته و مصرف کننده قرار می گیرد.