خانه ملک الشعرای بهار که عمری به اندازه شعر بهار دارد، هیچ که نداشته باشد، خاطره ای دارد از حضور یکی از بزرگ ترین و مهم ترین چهره های ادبیات فارسی که دین او هنوز بر گردن زبان فارسی هست و اگرچه مردم همراه با «مرغ سحر» او ناله می کنند و به ابهت «دیو سفید پای در بند»ش می نازند، اما سهم فراموشی را هم نمی شود نادیده گرفت از زندگی گرانی زده آدم ها در این شهر دودگرفته.

خانه 70ساله بهار تا سال 85، لااقل انباری بود برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تا جایی باشد برای لوازم اداری فرسوده کارمندها، اما یکی، دو سال است که شایعاتی مبنی بر فروش آن دست به دست در شبکه های اجتماعی می چرخد و حتی حرف