لقمان حکیم در نصایح خود به پسرش می گوید: پسرم!... اگر خواستی عزت دنیا را گردآوری، طمع خود را از آنچه در دستان مردم است قطع کن، زیرا پیامبران و صدیقان، تنها به سبب قطع طمع به چنان مقاماتی رسیده اند. (بحارالانوار، ج 13، ص 419)

همچنین علی(ع) می فرماید: «الطمع رق موبد» طمع بردگی همیشگی است. یعنی از بردگی بدتر طمع داشتن است. (نهج البلاغه، حکمت 177)