مردم در این انتخابات نشان دادند که خواهان تغییر و تحول سازنده در کشور هستند و اصلاح طلبان هم در راس همه امور منافع ملی را قرار داده و از منافع جناحی صرف نظر کردند. ردصلاحیت های گسترده ای که انجام شد کشور و مجلس را هر چند از حضور تعداد قابل توجهی از نیروهای سیاسی کارآمد محروم کرد اما از ابتدا اصلاح طلبان به دنبال این بودند که مجلسی عقل گرا روی کار بیاید و به دور از هیاهو و افراطی گری به مشکلات کشور بپردازد. اصلاح طلبان و همه نیروهای معتدل و منطقی به دنبال زدودن افراط از چهره مجلس بودند. افراطی ها وزن چندانی در مجلس ندارند که بخواهند در معادلات مجلس تاثیرگذار باشند. از طرفی اصلاح طلبان به دنبال فضای همدلی و آشتی بین جریان های دلسوز کشور بودند. جناح ها باید به جای رقابت های مخرب بین دو جناح، فرآیندی سازنده و هم افزا را سازماندهی کنند تا برای مشکلات حادی که دامنگیر کشور شده راه حل ارایه کنند. این ویژگی نیز در مجلس محقق شده است. جدا از اینکه اکثریت مجلس به دست اصلاح طلبان است، مجلس این دو حسن را نیز دارد. همکاری میان اصلاح طلبان و معتدلین اصولگرا همکاری راهبردی و عملگرا است. در این مجلس برای نخستین بار پس از انقلاب طیف های مختلف می خواهند با گفت وگو، همدلی و تعامل مسائل را پیش ببرند و از وزن کشی های بیجا و مخرب فاصله بگیرند. در عین حال رقابت سازنده می تواند در مجلس دهم وجود داشته باشد تا با پرهیز از تندروی و غوغا سالاری و با تدبیر و علم و کار کارشناسی همگام با دولت و سایر قوا مسائل را پیش ببرند. با ترکیب کنونی مجلس وضعیت مناسب تری برای فعالیت های دولت به وجود می آید. دولت در مجلس نهم با معضلات و مشکلات زیادی روبه رو بود. بزرگ کردن مسائل کوچک از کارهایی بود که افراطیون در مقابل دولت انجام می دادند. در مجلس کنونی این مشکلات فروکش می کند. امیدواریم مجلس آینده منشا خیر و برکت برای جامعه باشد و برنامه های کارشناسی شده و موثری برای برون رفت از مشکلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ارایه کند.