زنی را می شناختم که در زمستان های سخت کودکی ام، یخ حوض را می شکاند تا لباس های ما را بشورد. می ایستادم پشت پنجره و نگاهش می کردم که چطور در آن سرما، کار می کند و با کارگری از خانه اش، از بچه هایش، از زندگی اش محافظت می کند. دلم می خواست بروم و بپرسم چه احساسی دارد یا حتی جایی در اعماق وجودش را ببینم و حسش را درک کنم. زن دیگری را می شناختم که با 70 سال سن، کارگری می کرد. زندگی اش سخت بود اما، هیچ وقت ندیدم گله کند یا ناراحت باشد: همیشه می خندید و روی خوش داشت. زن دیگری هم بود، زنی که دوران کوپن و صف، کارگری می کرد و بعد باهمه خستگی، از این سر شهر به آن سر شهر می رفت تا در صف بایستد و با اجناس