معادلاتی که «نیوتن» راجع به آن صحبت می کرد، درباره یک فضای تخت سه بعدی و با مختصات X، Y و Z بود، اما «اینشتین» ثابت کرد فضا تخت نیست و انحنا دارد. علاوه بر این، زمان هم با فضا یکپارچه است. «اینشتین» با استفاده از هندسه فیثاغورثی ثابت کرد چگونه می توان به آینده سفر کرد. او معتقد بود اگر ما با سرعت های بسیار زیاد حرکت کنیم، زمان برایمان به کندی می گذرد، اما برای اینکه زمان برای ما به کندی سپری شود، باید با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت کنیم، یعنی به موشک با سرعت زیاد نیاز داریم. اگر ما با موشک دو الی سه ساعت با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت کنیم، به آینده سفر خواهیم کرد، زیرا پس از بازگشت به زمین،