استیو جابز جایی گفته است «من متقاعد شده ام آنچه کارآفرینان موفق را از آنهایی که ناموفقند جدا می کند پشتکار محض آنهاست.» اما این «پشتکار محض» از کجا می آید؟ چطور می توان به این پشتکار محض رسید و اگر این پشتکار محض، سرچشمه ای دارد، چطور سطل ذهن مان را در این سرچشمه بیندازیم و از آن برداریم.

نگاهی به زندگی کارآفرینان موفق، آبشخور این همت و پشتکار را معلوم می کند. چه زندگی استیو جابز و چه زندگی کارآفرینان دیگر نشان می دهد که آنها در زندگی خود پروژه ای را دنبال می کردند، پروژه ای که ذهن آنها را درگیر می کرده است و همچنان درگیر می کند. به عبارت دیگر اگر کسی می خواهد به آن پشتکار محض برسد راهی ندارد جز اینکه با عبور از روزمرگی، زندگی خود را وقف یک پروژه کرده باشد، پروژه ای البته اصیل و عام المنفعه با نگاهی بلند به منافع مشترک انسانی. فقط در این صورت است که می توان امیدوار بود کسی به این پشتکار محض دست پیدا کند.