پس از سال ها یک بار دیگر استاد طراحی بدنه ایتالیا با سلطان سوپراسپرت های انگلیسی دیدار کرد. زاگاتو بار دیگر حضوری غافلگیرانه با آستون مارتین را تجربه کرد. تیونر کهنه کار ایتالیایی با انتخاب ونکوئیش سلیقه خاص خود را به رخ تازه واردهای بازار کشید. حالاکوپه جدید آنقدر زیباتر و چشم نوازتر شده است که باید آن را به عنوان یک اثر هنری در کلکسیون آثار نفیس قرار داد. زاگاتو طوری بدنه جدید ونکوئیش را با فیبر کربن طراحی کرده است که به عقیده کارشناسان اگر این طرح از ابتدا روی خودرو در نظر گرفته می شد شاید فروشش دو یا سه برابر می شد. اوج هنرمندی تیونر را می توان در گلگیرها، جلوپنجره و همان انحنای معروف روی سقف مشاهده کرده است. استفاده از رنگ قرمز آتش فشانی با تریم طلایی، جسارت و ریسک پذیری بالای آنها را نشان می دهد. آستون مارتین نیز در قسمت فنی چیزی کم نگذاشت و از یک نیروگاه 9/ 5 لیتری 12 سیلندر Vشکل به قدرت 592 اسب بخار استفاده کرد. پیشرانه ای که نسبت به ونکوئیش استاندارد 24 اسب بخار قوی تر شده است. اولین همکاری این انگلیسی و آن ایتالیایی به سال 1960 و عرضه نسخه رویایی دی بی 4 تیپ جی. تی.زد برمی گردد.