در عموم عکس های به جامانده از پرویز کلانتری فقید، پس زمینه تابلوهای بزرگ او با مناظری از معماری بومی ایران خودنمایی می کند. خانه های کاهگلی، پنجره های چوبی و سقف های گنبدی در دل کویری که او ترسیم و تصویر کرده، نه فقط بازنمود اقلیم و فرهنگ بومی معماری ایران، بلکه تلاش برای گفتن از ایران واقعی هستند. او از معدودنقاشان مدرنیست ایران بود که واقعیت کشورش را همان طور که هست در معرض دید دنیا قرار می داد اما نه در مقام آینه ای که صرفا تصویر منعکس شده را بازتاب می دهد، بلکه در مقام هنرمندی که به دنبال زبانی منحصربه فرد، مدرن و درعین حال جادوگونه می گشت و در این راه از دل دادن به کاهگل تا کشف بعد سومی