یکی از محاسن و شاید معایب جامعه پرحادثه ما این است که یک خبر (با همه جاذبه هایش) زود به قول ژورنالیست ها، بیات می شود. موضوع اصغر فرهادی و فیلمش «فروشنده» نیز از این قاعده مستثنا نیست ولی بنده با وجود اینکه رس این سوژه را در این چند روز حسابی کشیده اند، می خواهم از منظری دیگر به آن بپردازم. راستی چرا هنوز عالم هنر نسبت به دیگر حوزه ها بیشتر در کانون حساسیت و نگاه های پرسوءتفاهم و دافعه آمیز قرار دارد. تصور کنید اگر کشتی گیر فرنگی کار یا آزاد ما مدال طلای جهانی یا المپیک را تصاحب می کرد، یا یکی از تیم های ورزشی مان قهرمان جهان می شد، چه استقبالی از آنها به عمل می آمد و همین طور تلویزیون به طور