اگرچه دولت ها به صورت فعالانه برای رسیدگی به شرایط اضطراری وارد برنامه ریزی های اضطراری می شوند، اما مقامات محلی، نقشی کلیدی در مدیریت بحران ایفا می کنند. درواقع مقامات محلی، اولین پاسخ دهندگان به شرایط بحرانی هستند و زمانی که ظرفیت پاسخ گویی آنها به نهایت می رسد، از سوی دولت ها و مقامات بالاتر حمایت می شوند. این بدان معناست که گرچه مقامات محلی می توانند حمایت و پشتیبانی دولت ها را در صورت نیاز دریافت کنند، اما آنها باید برنامه و منابع کافی برای پاسخ گویی موثر به شرایط اضطراری را در محدوده و حوزه اختیارات شان داشته باشند. جوامع با خطرات و آسیب پذیری های مختلفی مواجه می شوند؛ بنابراین مقامات