کارنامه آقای عبداللهیان که از دولت قبل شروع شده و در دولت جدید ادامه پیدا کرد، در دیپلماسی منطقه ای ما قابل قبول نبود. این به معنی آن نیست که باید همه کاستی های دیپلماسی منطقه ای خود که متاسفانه زیاد هم هست را بر دوش ایشان انداخت اما به جرئت می توان گفت که درک او از منطقه و رویکرد سیاسی او در شان یک دیپلمات نبود و بیشتر با زبان غیردیپلماتیک صحبت می کرد بنابراین بنده قبلانیز به صورت شفاهی و حتی در قالب نامه به دکتر ظریف گفته بودم که مشخصا رویکردهای امیرعبداللهیان درباره مسائل یمن و سوریه از نظر بسیاری از کارشناسان و دیپلمات های ما در وزارت خارجه قابل قبول نیست. علاوه بر این کتمان نمی کنم که ایشان حامیان نیرومندی داشتند. به هرحال ایشان از معاونت عربی وزارت خارجه کنار گذاشته شدند و اکنون آقای جابری انصاری با کوله باری از دانش و تجربه در مسائل منطقه جایگزین او شده است. ایشان قطعا یکی از کارشناس ترین دیپلمات های ما در حوزه منطقه است. او سفیر ایران در لیبی بوده و قبل از آن در خاورمیانه کار کرده است. در دولت فعلی نیز با صلاحدید دکتر ظریف و تا جایی که بنده مطلع هستم با وجود مخالفت ها به عنوان مدیرکل خاورمیانه منصوب شد؛ بنابراین می توان گفت که او هم از لحاظ تئوریک و هم از لحاظ عملی شایسته این سمت است اما درباره اینکه آیا این جابه جایی به معنی تغییر رویکرد ما در خاورمیانه است، باید گفت لزوما این طور نیست. بااین حال امیدواریم که در پرتو این انتصاب، آقای ظریف و در مرحله بعد مسئولان عالی رتبه و تصمیم سازان کشور به واسطه گزارش هایی که دریافت می کنند، درک روشن تر و واقع بینانه تری از منطقه ای که در آن زندگی می کنیم و اهداف و برنامه های مربوطه به دست آورند. امیدوارم مجموعه اینها منجر به تصحیح رویکردهای ما در منطقه و آغاز ریل گذاری در مسیری باشد که منافع ما را بهتر و با هزینه های کمتر تامین کند.