مردم سالاری دینی انتخابات و چرخش نخبگان و جابه جایی قدرت بین جناح ها و دیدگاه ها را به رسمیت شناخته است. هر انتخاباتی برد و باخت دارد. در کشورهای توسعه یافته شیوه های انتخاباتی تناسبی وجود دارد و مناسب با رایی که هر نماینده دارد در پارلمان حضور دارد. اینکه گروهی ریاست جمهوری یا خبرگان و پارلمان را پیروز می شود به این معنا نیست که گروهی که پیروز نشده یا حداقل کرسی ها را به دست آورده از صحنه سیاست کشور به کلی حذف شود. این گروه حداقلی هم حق دارد منویات خود را مطرح کند. تا جایی که در تئوری های دنیا دیکتاتوری اکثریت مطرود خوانده شد. اینکه اقلیت را فاقد هرگونه امکاناتی تصور کردن در دنیا نادرست شناخته می شود. از این رو هر دو جناح سیاسی کشور باید بتوانند در عرصه سیاست کشور فعال باشند. آقای رییس جمهور به خوبی اشاره کرد که همدلی و تعامل بین نیروهای سیاسی دو جناح کشور باید ایجاد شود. روش های حذفی پیشین دیگر جواب نخواهد داد. این نگاه غیرمدنی به فعالیت های سیاسی است که در گذشته در مورد اصلاح طلبان به کار گرفته می شد. همه جناح های سیاسی حق فعالیت داشته و حق دارند دولت را نقد کنند. در شرایطی که انقلاب دارد 40ساله می شود باید روش هایی که درگذشته به کشور آسیب های زیادی رسانده را کنار بگذاریم. باید بزرگان و فعالان سیاسی دو جناح برای دور هم نشستن و گفت وگو عزم خود را جزم کنند. کشور دارای کاستی های مختلفی است و اتحاد بین نیروهای سیاسی امری کاملاضروری است. به تعبیر آقای روحانی طرفی که پیروز شده قهرمان است و طرفی که پیروز نشده است منشی پهلوانانه داشته باشد. طرف قهرمان باید شان و جایگاه او را رعایت کند و او نیز فعالانه در عرصه سیاست به حل مشکلات کشور یاری رساند.