فناوری پیشرفت کرده و در اثر آن ارتباط های اجتماعی نیز دستخوش تغییر شده است، برای نمونه برخلاف گذشته که زوج های جوان از طریق رفت و آمد فامیلی یا از سوی بزرگان فامیل به یکدیگر معرفی می شدند، این روزها هستند افرادی که ترجیح می دهند از طریق شبکه های اجتماعی یا سایت های همسریابی به دنبال همسر ایده آل خود بگردند.

نکته مهمی که در این بین فراموش شده استفاده درست از این ابزارها برای پیشبرد اهداف جامعه است. در واقع نباید با این ابزار ها مبارزه کرد بلکه باید آنها را مدیریت کرد و در راه اهداف جامعه از آنها بهره برد. ضعف ما دراین است که نمی دانیم چگونه از این ابزارها استفاده کنیم.

برای نمونه می توان شبکه های اجتماعی را جایگزین محله هایی کرد که اکنون معنای خود را از دست داده اند، زیرا در گذشته افراد ساکن در یک محله تعامل بیشتری با یکدیگر داشته و در رفع مشکلات یکدیگر نقش داشتند، اما اکنون همسایه های زیادی وجود دارند که یکدیگر را نمی شناسند بنابراین طبیعی است در چنین محله هایی آشنایی منجر به ازدواج کمتر اتفاق بیفتد.

برای جبران این کاستی باید به مدیران آموزش داد و آنها را از فواید استفاده و بومی سازی ابزارهایی مانند شبکه های اجتماعی آگاه کرد، زیرا مساله ای مانند تغییر شیوه های سنتی ازدواج اگر مدیریت نشود جامعه را با مشکل روبه رو می کند.

افزون بر این باید با استفاده از کمک کارشناسان به این ابزارها مسلط شده و در آنها نوآوری کنیم تا بتوانیم شبکه های اجتماعی خود را داشته باشیم.