حکومت علوی به عنوان یک الگوی همه جانبه برای حکمرانی خوب، نه فقط برای کارگزاران نظام اسلامی حتی برای مردمی که در زیر سایه حکومتی دینی زندگی می کنند، می تواند درس های بسیاری داشته باشد.

بی تردید عمل به این درس ها می تواند بسیاری از چالش هایی را که فراروی نظام اسلامی قرار دارد، از بین ببرد. در همین راستاست که رهبر معظم انقلاب در تاریخ سی ام شهریور 1381 در جمع اقشار مختلف مردم می فرمایند: «نمی شود فقط به زبان گفت «امیرالمومنین، علی» و اظهار عشق و علاقه کرد؛ اما در عمل با رفتار او و با درسی که با زبان و در عمل خود به ما داده است، مخالفت کرد. »

مهم ترین ویژگی که افکارعمومی از حکومت علوی در ذهن دارد، شاخص عدالت است. عدالت طلبی علوی از جمله ویژگی هایی است که نه فقط بقای نظام سیاسی را تضمین می کند، که می تواند رابطه مردم و حکومت را حفظ کرده و بر اعتماد سیاسی و اجتماعی بیفزاید. آنچه از زندگی حضرت علی (ع) و سیره عملی ایشان در زمینه حکومتداری در ذهن مانده، تاکیدی بر اقامه عدل و مبارزه با فاسدانی است که به دنبال رانت خواری سیاسی و اقتصادی بودند و اما بدیهی است که در حکومت علوی نتوانستند فرصتی برای ویژه خواری داشته باشند.

دومین ویژگی حکومت علوی، مقابله با جریان تحجر است. همان جریانی که دست در دست کفار، بزرگ ترین تهدید برای حکومت علوی به شمار می رفت و سرانجام همین جریان بود که فرق امیرالمومنین را شکافت و نتوانست آزادگی حضرت علی (ع) را تحمل کند. امام علی (ع) در برابر این جریان ایستاد تا امروز قرن ها پس از شهادت آن حضرت، شیعیان امیرالمومنین، در راه مبارزه با جریانات متحجر که به نام دین، خشونت و افراط گرایی را ترویج می کنند، ثابت قدم باشند و تصویری روشن از اسلام ناب را به نمایش بگذارند.

به این ترتیب درحالی امشب، میلیون ها دوستدار امیرالمومنین به سوگواری شهادت آن حضرت می پردازند که عدالت طلبی و مبارزه با افراطی گری، به عنوان درس هایی ارزشمند از الگوی حکمرانی علوی پیش روی ماست و عمل به این درس ها نه فقط وظیفه دولتمردان و سیاستمداران و نخبگان در یک جامعه دینی است که وظیفه ای بر دوش آحاد جامعه اسلامی به شمار می رود تا هم در عدالت طلبی مصمم باشند و هم در دفاع از اسلام ناب در برابر جریان تکفیری تردید نکنند.