جان کری همواره در مذاکرات هسته ای با ایران رویکردی مثبت داشته و مواضعی همسو با ایران اتخاذ کرده است. احتمالاایرانی بودن داماد او نیز در این رویکرد اثرگذار بوده است. کری برخلاف برخی از تندروها در آمریکا شرایط منطقه را درک می کند. لابی اسرائیل و عربستان معمولامنطقی نیست و اسرائیل به صورت سنتی سعی می کند ایران را به عنوان یک تهدید معرفی کند. عربستان نیز شدیدا خواهان این است که آمریکا در قبال ایران و سوریه یک استراتژی سخت داشته باشد. آمریکایی ها نیز برای کمک به آنها سعی می کنند گاهی مواضع همسو با عربستان اتخاذ کنند. مشروط کردن توسعه مناسبات مالی ایران به قطع رابطه با حزب الله بعد از اعلام نظر اتحادیه عرب درباره آن، یکی از همین موضع گیری هاست. به هر حال کری این نظر را ندارد و می داند که ایران نیز در مبارزه با داعش و امثال آن در حال هزینه دادن است. کری و به طور کلی آمریکا درباره سوریه نیز با ایران هم موضع بوده و اعتقاد دارند این بحران منطقه فقط راه حل سیاسی دارد. انتقادات آنها درباره حملات هوایی روسیه نیز در حد انتقادات لفظی است.

به عبارت دیگر، اتخاذ این خط مشی توسط جان کری به عنوان مسئول سیاست خارجی اوباما حاکی از این است که دولت آمریکا نه تنها درباره ایران، بلکه به طور کلی سعی می کند به طور آرام و منطقی به انتقادات پاسخ دهد.

با یک نگاه واقع بینانه، همسویی فعلی بین مواضع ایران و آمریکا نسبت به مسائل منطقه از جمله در عراق این بستر را فراهم می کند که در آینده شاهد حصول نتایج مثبت در این حوزه باشیم.

حال باید دید که در دولت آینده این کشور چه مواضعی نسبت به ایران اتخاد می شود. البته اگر این طور که به نظر می رسد دموکرات ها رای بیاورند، تغییر چندانی رخ نمی دهد زیرا همین گروه مسبب رسیدن به نتیجه فعلی هستند. اگر هم که جناح تندرو جمهوری خواه به قدرت برسد، باز هم شاهد تغییرات عمده ای نخواهیم بود چراکه آنچه اکنون در مقام انتقاد بیان می شود، اغلب تحت تاثیر تبلیغات انتخاباتی است و می دانیم که حرف های گفته شده در این مرحله اغلب شعار است.