سال دوم دبیرستان بودم و در مشهد درس می خواندم. به یاد دارم کلاسمان 30 نفره بود و بچه های دو نیمکت آخر با فحش های رکیک یکدیگر را صدا می کردند. خاطره دیگری هم از دوران تدریسم دارم. به یاد دارم در کلاس جامعه شناسی مشغول بحث ارتباطات اجتماعی بودم. پنجره کلاس به سمت کوچه باز بود.

مادری همراه پسر چهار ساله اش در حال عبور بودند که یکدفعه با صدای بچه روبه رو شدیم که به مادرش حرف های رکیک می زد. مسلما بچه این حرف ها را در داخل خانه یاد گرفته بود. همه آدم ها حرف های رکیک را بلدند، اما هر کسی به زبان نمی آورد. ما باید در روابط خانوادگی و اجتماعی سلامت کلام داشته باشیم، زیرا در غیر این صورت حریم ها