آرشیو سه‌شنبه ۵ امرداد ۱۳۹۵، شماره ۴۵۹۹
ورزش
۱۰
یادداشت

دوچرخه های صلح، کامیون مرگ

دکتر محمد رضاپور

یورو 2016 و بعد توردوفرانس در فرانسه با روزهای پرالتهابی همراه بود؛ روزهایی که سیاست و خشونت، یک بار دیگر ترکیب ناموزون و موهن خود را در کنار نهاد ورزش نشان داد.

رفتارهای خشونت آمیز، خرابکارانه یا نژادپرستانه که با ورود ورزش های مدرن و اهمیت ورزش در میان نهادهای اجتماعی از جمله سیاست پدید آمد، با برخی خشونت ها در یورو 2016 یا کشتار مردم نیس همزمان با توردوفرانس، بازتاب جهانی پیدا کرد. همچنین اخباری که از برخی خشونت ها در آستانه بازی های المپیک در ریودوژانیرو می شنویم، باز هم به نهاد ورزش که می خواهد خود را از چنگال ناآرامی های اجتماعی بیرون بکشد و به عنوان یک نهاد تاثیر گذار با رفتارهای خشونت آمیز مبارزه کند، آسیب رسانده است.

همزمان با تور دوچرخه سواری فرانسه و در تمام عصرهایی که شبکه ورزش سیما گردنه های زیبای توردوفرانس با مسیرهای متفاوت دوچرخه سواران را به تصویر می کشید می شد براحتی تشخیص داد مسیر ورزش؛ بانی فعالیت ها، ژست ها و شیوه های بودن است که معنایش در زندگی اجتماعی بتدریج ساخته می شود. با مشاهده مردم کنار جاده ها و خیابان ها، پیام پویایی ملی از تبادل ورزش ها رد و بدل می شود که علاوه بر رشد مادی، نمادهای ورزش با کارکردهای اجتماعی آن حتی برای ما که کیلومترها دورتر از گردنه های فرانسه نشسته ایم، ارزش پخش رسانه ای پیدا می کند.

امسال توردوفرانس با دوچرخه های حامل پیام صلح در جاده های فرانسه با عبور کامیون مرگ در شهر نیس همزمان شد تا نهاد ورزش از این که نمی تواند علیه خشونت و کشتار کاری کند و دست و بالش بسته است، نگران پیام صلح و دوستی خود برای ملت ها باشد. در یک سو تعقیب رکوردها که نماد پویایی، حرکت، سلامت و جان بخشی در جامعه است و از سوی دیگر تعقیب برای گرفتن جان انسان ها. خشونت همواره خطری جدی برای صلح آمیز شدن زندگی اجتماعی از طریق ورزش است. حتی با وجود بازتاب جهانی و ریشه داری ورزش ها در سنت های یک کشور، کد گذاری رفتارهای خشونت آمیز با کارکردهای نامناسب، مانع حل اختلافات سیاسی و قومیتی بدون توسل به خشونت شده است.