جهتگیری سیاست خارجی هر کشوری، تابعی از ضرورت ها، اهداف و منافع ملی واحدهای سیاسی خواهد بود. از آنجا که ایران در حوزه منطقه ای قرار دارد، بنابراین طبیعی است که بخشی از منافع ملی و منطقه ای خود را از طریق گسترش ارتباط با حوزه پیرامونی و مناطق همجوار تامین کند.

آفریقا از دهه 1970 بخشی از حوزه راهبردی ایران برای تعامل منطقه ای بوده است. در دورانی که ایران راهبرد توسعه صادرات را برای کالاهای اقتصادی خود در دستور کار قرار داده بود، آفریقا به عنوان بازاری جدید که از توانمندی موثر برخوردار است محسوب می شد. در دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جهتگیری سیاست خارجی ایران، بیش از آن که به توسعه صادرات