در هفته های اخیر دو اصطلاح وارد ادبیات سیاسی کشور شده است. اصطلاح نخست «عبور از روحانی» است. در این مدت از دوستان زیادی پرسیدم که کدام چهره اصلاح طلب این موضوع را مطرح کرده؛ اما ریشه خاصی پیدا نکرده ام. مشخص است که این اصطلاح ساخته و پرداخته رقبای اصلاح طلبان است؛ درست مانند دوران اصلاحات که «عبور از خاتمی» از سوی یک دانشجو مطرح شد؛ اما صدها بار جناح راست آن را در سر ما زد که تندروهای شما به دنبال عبور از رهبر جریان اصلاحات هستند. اصطلاح دوم، «چک سفیدامضا» است. اینکه نباید چنین چکی را به دست آقای روحانی داد! همه می دانیم در دنیای انسانی که همه ما امکان خطا و لغزش داریم، اساسا چک سفید امضا را