از امام صادق(ع) پرسیدند، در وصیت های لقمان به فرزندش چه بود؟ حضرت فرمود: مطالب عجیبی بود، و از همه عجیب تر اینکه به فرزندش سفارش کرد و گفت: از خدا چنان بترس و بیمناک باش که اگر با اطاعت جن و انس بر او وارد شوی، باز احتمال دهی که تو را عذاب می کند.

و به رحمتش چنان امیدوار باش که اگر با گناه جن و انس بر او وارد شوی، چشم امید داشته باشی که به تو رحم می کند و تو را می بخشاید.(1)

در این رابطه آن حضرت در روایتی دیگر می فرماید: آن گونه به خداوند امیدوار باش، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرات نبخشد و آن قدر از خداوند بیم داشته باش بیمی که تو را از رحمتش ناامید نگرداند. همچنین امام صادق(ع) در حدیث دیگری می فرماید: خوف نگهبان قلب است و رجا و امیدواری شفیع و همراه نفس.(2)

کسی که پروردگارش را بشناسد از او می ترسد و به او امیدوار است، و خوف و رجا دو بال ایمان هستند که بنده درستکار با آنها به بهشت رضوان پرواز می کند، و دو چشم عقل هستند که با آنها وعده و وعید خداوند را می بیند.(3)