روز دوم مرداد بود که موج انفجار کابل توییتر فارسی را لرزاند. بمب گذاران انتحاری به میان تجمع کنندگان جنبش روشنایی رفتند و آنچه قرار بود اعتراضی مدنی باشد به مسیر انتقال برق ترکمنستان به افغانستان، تبدیل شد به حادثه ای خونبار با 80 کشته و بیش از 200 مجروح. شاید تعداد کشته ها بود، شاید به میان آمدن نام داعش و شاید هم نام «روشنایی» که سبب شد کاربران ایرانی توییتر هم خود را با همسایگان شرقی همراه ببینند. روز دوم مرداد بود که اعضای «جنبش روشنایی» با تجمع در میدان «دهمزنگ» کابل و برپا کردن چادر دست به تحصن زدند تا نشان دهند که خواستار پیشبرد خواسته های خود از راه مدنی و دور از خشونت هستند اما خشونت بر سرشان نازل شد و بخشی از آنها را تبدیل کرد به عکس های ثابتی توی قاب و نام شهید را نشاند پشت اسم شان. یک هفته پس از انفجار دهمزنگ کابل، فعالان مدنی افغان و اعضای جنبش روشنایی تلاش کردند تا با دعوت کاربران توییتر به پیوستن به آنها، روز جمعه با استفاده از هشتگ #Enlightenment صدای این بخش از مردم افغانستان را به گوش رسانه های جریان اصلی و مردم برسانند تا دولت افغانستان وادار به عمل در راستای این خواسته ها شود. کاربران ایرانی توییتر هم در این حرکت توییتری برای به اصطلاح «داغ کردن» هشتگ مورد نظر وارد عمل شدند، بسیاری از آنها با بازنشر مطالب کاربران افغان و بسیاری دیگر با مدد گرفتن از اشعاری در مورد تاریکی، روشنایی، پیروزی و آزادی با این حرکت همراه شدند. یکی گفت: «چه شعارهای خوبی داره جنبش روشنایی: درد ما برق نیست، درد ما فرق است.»، یکی نوشت: «اگر برای همسایه نور بخواهیم خانه خودمان هم روشن می شود»، یکی آرزو کرد: «در خاورمیانه که سرشار از قومیت هایی است که نسبت به هم کینه دارند، جنبش روشنایی شاید سنگ بنای همکاری های مدنی فارغ از جغرافیای سیاسی باشد»، کاربران افغان همراهی ایرانی ها را دیدند و قدردانی کردند. یادبود انفجار کابل، همسایه ها را با هم مهربان کرد: حدود 400 هزار توییت منتشر شد و ایرانی ها و افغان ها زیر نام روشنایی کنار هم ایستادند.