گروه تاریخ و اقتصاد: ایرانی آدمی است سازگار که با همه چیز می سازد. ولو گاهی هم ژاندارم زهر خود را به او بچشاند یا از دست ارباب (اربابی که در نظر او تنها مرکز قدرت و اختیار و آب و نانش و حتی منزل و مسکنش در دست اوست) آزار ببیند، در گوشه دنج خود خزیده و با عادات کار و بار خود شکر خدا را به جا می آورد و اگر احیانا پارلمان و مجلسی هم در میان باشد یا نباشد برای او کاملایکسان است و اگر بخواهی به او بفهمانی که او هم در این مجلس حقی دارد جوابت را با خنده و استهزا می دهد.

- جمالزاده، محمدعلی (1345)، خلقیات ما ایرانیان، تهران: کتابفروشی فروغی، ص 126.