یک: فقط هزارو 600 روز، دقیقا هزارو 670 روز تا ایران 1400 فاصله داریم؛ بچه که بودیم تصورمان از این روز و این تاریخ منحصربه فرد، دور و دست نیافتنی بود؛ دوران تحصیل ما، دهه 60، خاکی و خاکستری بود، اما 1400 را رنگی می دیدیم هرچند در هاله ای از ابهام؛ عین عکس رنگی ای که تصویر در آن وضوح ندارد؛ به عقل نمی دانستیم، اما به دل احساس می کردیم دوران اهمیت سوق الجیشی تلفن، ممنوعیت ویدئو، محدودیت تلویزیون دوکاناله و... به 1400 نمی رسد، در عالم بچگی احساس می کردیم اگر امروز مدیر مدرسه نوک دماغش را می بیند و برای خوشامد اولیا و مربیان زنگ هنر را دلسوزانه به معلم ریاضی وقف می کند که همه هم وغمش ضرب اعداد دورقمی