شهید «قامت بیات» سال 1340 در روستای قره آغاج زنجان به دنیا آمد. وی با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در 31 شهریور 1359 به فرمان امام (ره) به جبهه رفت. وی در عملیات والفجر مقدماتی، در منطقه رقابیه در 18 بهمن 1361 به هنگام انجام عملیات شناسایی به همراه چند تن از فرماندهان دیگر، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سرش به شهادت رسید. پس از شهادت «قامت»، برادرش رحیم که در منطقه جنگی حضور داشت روی چهارپایه ای رفت و خطاب به رزمندگان گفت: اگر برادرم شهید شده من هستم. فرازی از وصیت نامه شهید: من یک پاسدار اسلام هستم. به سهم خود باید حرکت کنم، برای آزادی مستضعفین و برقراری حکومت اسلامی باید به امام زمان (عج) لبیک بگویم. اینان خوب می دانند که اگر اسلام پا بگیرد، دیگر جایی برای ماندن آنها نیست. چون حکومت های آنان متزلزل است. بنابراین به هر قیمتی که شده می کوشند، اسلام عزیز و مظلوم را نابود کنند. بنابراین تصمیم گرفتم به سوی الله و رشد انسانیت، با آگاهی از مکتبم هجرت کنم و سرزمین اسلامی را از اشغال این بی دینان و فتنه جویان وابسته به شیاطین شرق و غرب دربیاورم که ناگهان به فکر مرگ و شهادت می افتم. وقتی پیشوایم، یعنی الگوی انسان ها، این چنین مرگ را توصیف می کند، من که خود را شیعه و پیرو او می دانم چرا باید از مرگ و شهادت در راه خدا هراسی داشته باشم.