آنچه مسلم است در کشتی فرنگی به هدف خود نرسیدیم. انتظار ما حداقل عملکردی مطلوب در شان این تیم بود که متاسفانه به این مهم نرسیدیم. خیلی ها پیش بینی کردند که کشتی فرنگی ایران می تواند سه مدال طلابگیرد اما به سبب نبود آمادگی این مهم محقق نشد.

میانگین سنی تیم بالابود ضمن اینکه تمرینات مناسبی در خصوص بحث بدنسازی نداشتیم. یکی دیگر از مشکلات تیم ملی کشتی فرنگی ایران این بود که در مسیر قوانین روز بین المللی حرکتی نداشت. در کشتی آزاد فراتر از انتظار ظاهر شد و ما با نداشتن ستاره نامدار و لشکری از مصدومان کارنامه بسیار خوبی داشتیم و نشان می دهد تمرینات این تیم هدفمند تر و علمی تر بوده است.

در کشتی آزاد به غیر از میثم نصیری که در حد المپیک نبود و علیرضا کریمی که در اندازه های خود نبود سایر کشتی گیران عملکرد بسیار خوبی داشتند و کشتی های زیبایی را از آنها دیدیم. کشتی آزاد ناکامی 16 ساله را پایان داد و کارنامه آنها بسیار بهتر از کشتی فرنگی بود. به غیر از دیدار رضا یزدانی مقابل حریف آذربایجانی و دیدار حسن یزدانی در فینال مشکل داوری نداشتیم. آشکار بود بخشی از داوران از کشتی گیران آذربایجانی و روس در مسابقات حمایت می کنند.

آذربایجان حامی مالی فدراسیون جهانی کشتی است و حمایت های خوبی دارند اما اگر کشتی گیران قدرتمند عمل می کردند داوران کاری نمی توانستند انجام دهند. داوری در المپیک ریو نسبت به سایر مسابقات گذشته بسیار بهتر بود. در تیم ایران هم فقط رضا یزدانی از داوری لطمه خورد.