واقعیت این است که برخی سمت ها در سینمای ما اصلابا نمونه واقعی و خارجی اش همخوانی ندارد؛ حتی مسئولیت هایی مثل کارگردانی و فیلمنامه نویسی.

اصلاآیا برخی تهیه کننده های سینمای ما همان کاری را می کنند که همتایانشان در جایی دیگر انجام می دهند؟ ما در سینمای ایران، پدیده ای به نام تهیه کننده صوری داریم، آیا در سینمای جهان هم چنین چیزی وجود دارد؟ ما اینجا تهیه کننده هایی داریم که ریالی خرج نمی کنند هیچ، بلکه فقط به دلیل کارت تهیه کنندگی، برای ساخت فیلم، پول هم می گیرند! در حرفه مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه ای هم همین طور است، در حالی که وقتی این مسئولیت ها در سینمای ایران شکل گرفت، طبیعتا معنایی