به اعتراف نایب رئیس شورای ملی زعفران، درحال حاضر افغانستان زعفران ایران را به کشورهای دیگر صادر می کند چون در بازارهای جهانی وضعیت بهتری نسبت به ایران دارد. در همین رابطه ذکر چند نکته لازم به نظر می رسد:

1. ممکن است سوال ایجاد شود که زعفران ما از کجا به افغانستان می رود که از آنجا بخواهد صادر شود. جواب کاملامشخص است. از آنجا! بالاخره بین دو کشور دوست و همسایه باید تونلی، معبری، راه دررویی چیزی وجود داشته باشد که از آن بتوان مواد افزودنی مجاز وارد کرد و زعفران صادر کرد دیگر.

2. از آنجا که وضعیت افغانستان در بازارهای جهانی چندان مطلوب نیست (به استثنای همان مواد افزودنی مجاز) این سوال پیش می آید که مگر وضعیت ایران در بازارهای جهانی چقدر خراب است که پیش افغانستان لنگ انداخته ایم؟ از مسئولان خواهشمندیم با ما روراست باشند. ما طاقتش را داریم.

3. حدود 30سال پیش میزان تولید زعفران اسپانیا 35برابر ایران بود اما امروزه ایران 95درصد تولید زعفران دنیا را در اختیار دارد و حتی جواب سلام اسپانیا را هم نمی دهد. بدانید و آگاه باشید که افغانستان همین رویه را در قبال ایران پی گرفته است و چیزی نمانده که دست روی دستمان بسیار شود و به قول شاعر:

زدی ضربتی ضربتی نوش کن / که جان دارد و جان شیرین خوش است

4. بدین وسیله از همه هموطنان محترم عاجزانه خواهش می شود که زعفران را به عنوان کالای اصلی سبد خانوار خود برگزینند و حتی در دوغ نیز از آن استفاده کنند. زیرا اگر تولیدات داخلی خودمان را خودمان مصرف کنیم خیلی به صرفه تر از این است که از جیب ما بردارند و به دنیا صادر کنند. شعار «هر ایرانی یک گونی زعفران» را جدی بگیرید. در همین راستا پیشنهاد وام خرید زعفران به بانک مرکزی ابلاغ شده و منتظر پاسخ هستیم.

5. در آخر نیز از کشور دوست و برادر افغانستان خواهشمندیم که این کار را نکند. در غیر این صورت اگر بار دیگر توپشان در حیاط ما بیفتد آن را پاره خواهیم کرد.