نفت به عنوان مهم ترین مزیت اقتصادی کشورهای نفت خیز، در کشور ما فراتر از یک محصول استراتژیک به شمار آمده و به مثابه نبض اقتصاد و عامل اصلی ثبات اقتصادی و رفاه اجتماعی است. به این سبب در صد سال گذشته به غلط یا به درست، بار عمده مخارج و هزینه های اداره امور کشور را به دوش داشته و به عبارتی طفل خزانه به شیر نفت وابسته بوده است. بر این اساس به این صنعت راهبردی همواره به عنوان اصلی ترین منبع درآمد و موتور محرک اقتصاد ایران توجه شده و در تیررس نگاه بیگانگان بوده است. صنعت نفت اگرچه از نخستین سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به سبب کوتاه کردن دست خارجیان از منابع ملی، در خط مقدم تحریم بوده است؛ اما به