هنوز تصاویری از پاکت های کاغذی که فروشنده، میوه، آجیل یا شیرینی درون آن می ریخت و دست مشتری می داد یا کارگران و کارمندانی که هنگام غروب با یک یا چند پاکت از خوراکی های جورواجور راهی منزل می شدند، در خاطرات دور و تار دوران کودکی ام باقی مانده است؛ تصاویری از پاکت های کاغذی که بوی زندگی می داد و با طبیعت هم سرجنگ نداشت.

من بزرگ شدم و همه کودکان همدوره با من و پس از من هم؛ زندگی هم پا به پای ما رشد کرد و مدرن و مدرن تر شد. ما که بزرگ شدیم و نیم نگاهی به اطرافمان انداختیم دیگر خبری از آن پاکت های کاغذی نبود. فروشنده ها میوه ها و خوراکی هایشان را در نایلون های شفافی که به سبکی پر کاه بود، ریخته