زینب، آرزو، مریم، نسرین، زهره و بهاره؛ هیچ کدام خبر نداشتند قرار است آن روز چه اتفاقی برایشان بیفتد. آن روز بهاری. چهاردهم اردیبهشت. دخترها مثل هر روز از خانه بیرون آمدند و راهی مدرسه شدند. قرار بود بروند اردو. بازدید از موزه پست و تلگراف. اتوبوس حامل بچه ها به پارک شهر رسید. ساعت 11 صبح بود. باران می بارید. بعد از بازدید از موزه قرار شد بچه ها سوار قایق موتوری دریاچه مصنوعی پارک شوند. دخترها ذوق داشتند. سری اول سوار شدند. 17 نفر. ظرفیت قایق 11 نفر بود. قایق حرکت کرد و به وسط دریاچه رسید. هنوز چند دقیقه ای نگذشته بود که حادثه روی خود را نشان داد. در آن روز بهاری نیمه اردیبهشت. قایق واژگون شد. بعضی بچه ها نجات پیدا کردند. 6 دختر اما بی نفس شدند.زینب، آرزو، مریم، نسرین، زهره و بهاره.