خانه هایشان یکی در میان، حمام و دستشویی هم ندارد ولی روستایشان چندی است صاحب خانه بهداشت شده است. مانند گذشته نگران نیستند که اگر روزی زن و بچه شان ناخوش احوال شود کاسه چه کنم چه کنم دستشان بگیرند. روستا با نزدیک ترین شهر که درمانگاه و بیمارستانی که لااقل دکتری داشته باشد 200کیلومتری فاصله دارد. حالاوضعیت فرق کرده، خانه بهداشت بزرگی برایشان ساخته اند و 2 پزشک و چند ماما و بهیار آنجا کار می کنند. تنها دغدغه شان آمبولانس است. اگر این هم جور شود نور علی نور است. روستای مرزی علی ابن ابی طالب در نزدیکی شهر میرجاوه سیستان و بلوچستان یکی از صدها روستایی است که با محرومیت های مختلفی دست و پنجه نرم کرده