وجه مشترک آموزگاران و استادان بزرگ این است که درمخاطبان و متعلمان خویش اثری کمابیش ماندگار می گذارند، اما هستند استادانی که اثر وجودی آنها قطعی و دیرپا و بعضا متفاوت از دیگران است. از آنجا که در پاسداشت مقام استاد کریم مجتهدی چند دفتر بزرگ و کوچک و نوشته ها و مقالات متعددی منتشر شده و از آنجا که تکرارعموما ملال آور است، تلاش می کنم در اینجا به چند نکته کوتاه در حد بضاعت اشاره کنم. باید بگویم نگارنده که قریب به سی سال توفیق شاگردی و موانست با دکتر کریم مجتهدی، استاد استادان، را داشته ام و از تجربه معلمی نیز بی بهره نیستم، می توانم - و نمی توانم - آنچه استاد در ساحت فلسفه و فرهنگ انجام داده است