مهر که فرا می رسد همه جا سخن از مدرسه است: حتی پیرمردان و پیرزنان از خاطرات دوران مدرسه برای نواده های خود می گویند. خاطراتی که با نوستالژی زیبای دوره کودکی گره خورده است و حتی کسانی که از درس و مدرسه بیزار و فراری بودند در پیری با آه و افسوس از آن دوره یاد می کنند. آه و افسوسی که ریشه در فرصت های از دست رفته و استعدادهای سرکوب شده دارد و حالادیگر قابل جبران نیست.

دانش آموزان دیروز قصه گوی دانش آموزان امروزی هستند که تفاوت های زیادی را میان آنچه می شنوند و آنچه می بینند احساس می کنند و از خود می پرسند کجای این مدرسه لذت بخش است که پدربزرگ ها و مادربزرگ های ما آن گونه با شور و شوق از آن