انسان ها از طریق ارزش های اخلاقی است که قادر به زندگی اجتماعی و به دنبال آن مراودات اقتصادی در کنار یکدیگر هستند. مصلحان اجتماعی و اخلاقیون اغلب با سوءظن به علم اقتصاد و مبانی نظری آن می نگرند. این سوءظن اگرچه ممکن است از لحاظ علمی موجه نباشد، بی علت هم نیست. برخی از مبانی تشکیل دهنده علم اقتصاد، مانند حداکثر کردن مطلوبیت و سود به عنوان اصل رفتاری مصرف کننده و تولیدکننده، آشکارا در تناقض با اصول اخلاقی جهان شمولی نظیر انسان دوستی و فداکاری است. این تناقض از دید فلاسفه و اقتصاددانان انگلیسی همچون جان لاک، دیوید هیوم و آدام اسمیت نه تنها پوشیده نمانده، بلکه آنها شالوده این علم را با حرکت از این